κατακλήθρον

κατακλῄθρον, τὸ (Α)

εργαλείο για ασφάλιση τού μοχλού τής θύρας, κατακλείς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + κλῇθρον (< κλείω «κλείνω»)].